تاثیر پروتکل بازتوانی تسریعی بعد از مینیسکوتومی و ترمیم رباط صلیبی قدامی در ورزش‌کاران

مقدمه: آسیب و بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) اغلب به دوره­های توان­بخشی طولانی مدت منجر می­شود که با نتایج مهمی درآیند از قبیل کاهش دامنه حرکتی، قدرت و مشکلاتی برای قابلیت­های عملکردی نظیر جهش زدن، چرخیدن و حرکات برشی همراه است (8). در این پژوهش تاثیر یک پروتکل بازتوانی تسریعی، بعداز مینیسکوتومی و باز سازی ACL  در ورزش­کاران  مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق: 34 ورزش­کار با میانگین سنی 9/24 که عمل بازسازی ACL از طریق  تکنیکHTG[1] 4 لایه و مینیسکوتومی  با تکنیک system Meniscus Arrow داشتند را انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 17 نفری تسریعی و سنتی تقسیم­بندی شدند. گروه تسریعی، پروتکل بازتوانی تسریعی (18) و گروه سنتی، یک برنامه بازتوانی سنتی اجرا کردند. در پایان ماه­های  6 و 12 با مقیاس خودکارآمدی زانو[2] (K-SES) وضعیت جسمانی و روانی ارزیابی شد. همچنین  از تست تعادلی گردش ستاره، لی تک پا در حداکثر مسافت ، مقیاس لشهولم، درد قدامی زانو و رتبه بندی استفاده شد. از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر، و آزمون T برای تجزیه و تحلیل نتایج در سطح 05/0 بهره گرفته شد. یافته­ها: یک افزایش معناداری در امتیاز  K-SES در طول توان­بخشی در هر دو گروه دیده شود. امتیاز K-SES در گروه تسریعی بالاتر از گروه سنتی بود (05/0≥p). عملکرد عضلانی و ذهنی در گروه تسریعی بهتر از گروه سنتی بود و به سطح بالاتری از رقابت‌های ورزشی بازگشتند (05/0≥p). در سایر علایم بالینی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که گروه تسریعی دارای امتیاز بالاتری در مقیاس K-SES ، تعادل، عملکرد عینی و ذهنی می‌باشند، این امر ممکن است به علت پروتکل درمانی باشد. نقص در قدرت با نقص در عملکرد ورزشی رابطه قوی دارد و باعث نقصان در عملکرد ذهنی فرد می‌گردد. 2 Hamstring Tendon Graft(HTG) 3 The Knee Self-Efficacy Scale